هرچه ما روضه شنیدیم، تمامش را دید
تاریخ انتشار: ۸ مرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۳۴۳۶۴۵
کارشناس مسائل دینی و مذهبی گفت: در روایات بیان شده که امام سجاد (ع) درطول امامتشان با کوچکترین بهانهای روضه امام حسین (ع) را میخواندند تا این حرکت فراموش نشود و از طرفی با زبان دعا اصل و ریشه فرهنگ تشیع را منتقل میکردند.
به گزارش خبرنگار ایمنا امام سجاد (ع) در پنجم شعبان سال ۳۸ هجری قمری در مدینه چشم به جهان گشودند؛ پدر ایشان امام حسین (ع) و بنا به گفته برخی مادر ایشان شهربانو، شاهزنان یا جهانشاه، دختر یزدگرد سوم پادشاه ساسانی ایران است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
ایشان در روز عاشورا بهشدت بیمار بودند و به همین علت نتوانستند در جنگ شرکت کنند و بعد از شهادت امام حسین (ع) و یارانشان اسیر شدند؛ نقش مهم امام سجاد (ع) در نهضت عاشورا، پیامرسانی خون شهیدان کربلا و حفظ دستاوردهای آن انقلاب خونین بود. ایشان در مسجد شام خطبهای خواندند و خود و پدر و جد خویش را به مردم شناساند و به شامیان نشان دادند که آنچه یزید و کارگزارانش بر سر زبانها انداختهاند، درست نیست.
امامت امام زینالعابدین (ع) از عاشورای سال ۶۱ قمری آغاز شد و تا ۳۴ سال ادامه داشت که در طول این سالها با وجود شرایط خفقان حاکم بر جامعه، وظیفه خود یعنی انتقال مفاهیم دینی، تربیت شاگردان و زنده نگهداشتن یاد امام حسین (ع) را متناسب با شرایط جامعه پیش بردند و در این راستا کتاب «صحیفه سجادیه» یکی از مهمترین دستاوردهای تلاش امام (ع) در طول حیات پربرکتشان بوده است.
امام زینالعابدین (ع) پس از گذشت ۴۰ سال از واقعه کربلا در روز ۱۲ یا ۲۵ محرم سال ۹۴ یا ۹۵ هجری قمری به دستور ولید بن عبدالملک و با خوراندن زهر به ایشان در شهر مدینه به شهادت رسیدند؛ مزار مطهر آن حضرت در قبرستان بقیع در مدینه کنار قبر امام حسن مجتبی (ع)، امام محمدباقر (ع) و امام جعفر صادق (ع) قرار دارد.
دوران زندگی امام سجاد (ع) از سختترین دورانهای زندگی اهلبیت بوده استحجتالاسلام امین حقیقتنژاد در گفتوگو با خبرنگار ایمنا با بیان اینکه یکی از سختترین دوران اهلبیت (ع) از نظر خفقان و نبود یار، زمان زندگی امام سجاد (ع) است، اظهار کرد: دوران امام هادی و حسن عسکری (ع) نیز دوران سختی بوده اما آنها یاران زیادی داشتند ولی بنا به نقلی امام سجاد (ع) تنها دو یا سه یار داشتند یعنی بعد از جریان عاشورا شیعه اصیل واقعی باقی نمانده و در این راستا امام (ع) باید حرکت مبارزاتی و جدی را برای تربیت آغاز میکردند.
وی با یادآوری اینکه یکی از مهمترین اقداماتی که امام سجاد (ع) این بود که ایشان بهدنبال تربیت برخی افراد و تشکیلات مخفی بودند، افزود: بهدلیل شرایط خفقان، امام (ع) باید تشکیلاتی را راهاندازی میکردند که هم اسرار شیعه را درک میکردند و هم مخفی بودند و در این راستا اقدامی که انجام دادند این بود که بردگان را خریداری میکرده و تربیت میکردند و پس از آن وقتی به درجهای از فهم و مبلغ بودن میٰرسیدند آزاد میشدند.
کارشناس مسائل دینی و مذهبی با مقایسه شرایط حاکم در دوران امام سجاد (ع) و امام باقر (ع) گفت: در طول امامت امام سجاد (ع)، ایشان تشکیلات خوب و مخفی را در بلاد اسلامی راه انداختند که شاهد نتیجه مطلوب آن در دوران امام باقر (ع) هستیم که بهطور مستقیم یا غیرمستقیم شاگردان امام سجاد (ع) بودند.
اگر امام سجاد (ع) نبودند واقعه عاشورا در کربلا مدفون میشدوی در خصوص نقش امام سجاد (ع) در مسیر جهاد تبیین تاکید کرد: امام حسین (ع) حرکتی را آغاز کردند اما اگر ابعاد آن روشن نمیشد، در روز عاشورا مدفون میشد و در این مسیر حضرت زینب (س) و امام سجاد (ع) میداندار بودند اما حضرت زینب (س) یکسال پس از کربلا فوت میکنند و اصل تبیین این قیام به گردن امام سجاد (ع) بود.
حجتالاسلام حقیقتنژاد ادامه داد: در روایات بیان شده امام (ع) درطول امامتشان با کوچکترین بهانهای روضه امام حسین (ع) را میخواندند تا این حرکت فراموش نشود و از طرفی با زبان دعا اصل و ریشه فرهنگ تشیع را منتقل میکردند.
وی با اشاره به اهمیت درسگیری جامعه امروز از زندگی امام سجاد (ع) تصریح کرد: تمام زندگی اهلبیت (ع) قابل الگوگیری است اما شاید یکی از ابعادی که برای امروز قابل درس است این است که ببینیم در زمان امام سجاد (ع) شیعه در چه غربتی بوده اما ایشان با استقامت خود فضای نور فرهنگ شیعه را به اقصی نقاط بلاد شیعه منتقل میکنند و در این راستا باید نسبت به این موضوع احساس مسئولیت و در برابر سختیها مقاومت داشته باشیم.
کد خبر 676521منبع: ایمنا
کلیدواژه: شهادت امام سجاد ع امام سجاد تسلیت شهادت امام سجاد تاریخ شهادت امام سجاد شهادت امام سجاد تاریخ روز شهادت امام سجاد زندگی نامه امام سجاد ماه محرم ایام محرم صحیفه سجادیه جهاد تبیین شهر شهروند کلانشهر مدیریت شهری کلانشهرهای جهان حقوق شهروندی نشاط اجتماعی فرهنگ شهروندی توسعه پایدار حکمرانی خوب اداره ارزان شهر شهرداری شهر خلاق امام سجاد امام حسین
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.imna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایمنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۳۴۳۶۴۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
نوه امام خمینی در خارج از کشور چه شغلی دارد؟
خانم معصومه حائری یزدی همسر آیتالله سید مصطفی خمینی و دختر آیتالله شیخ مرتضی حایری یزدی صبح روز ششم اردیبهشت ۱۴۰۳ خورشیدی در تهران درگذشت.
آن طور که عصر ایران روایت کرده است؛ وی مادر سید حسین و مریم خمینی بود. حجتالاسلام سید حسین خمینی از اوایل دهه ۶۰ عملا از عرصههای رسمی و رسانهای کنار است و خواهر او (نوه امام خمینی) هم در خارج از کشور زندگی میکند و به طبابت و کارهای علمی اشتغال دارد و خانواده برای دفن مادر منتظر بازگشت اوست. (دو فرزند دیگر در کودکی درگذشته بودند).
از نکات شگفتآور زندگی خانم حایری این که به رغم آن که عروس ارشد امام خمینی و منتسب به یک خاندان بزرگ و مشهور روحانی دیگر هم بود زندگی بسیار عادی و گاه توام با سختی و رنج داشته است.
او شیفته سید مصطفی خمینی بود و خاطرات هجران او را با اشک بیان میکرد و همچون اعضای خانواده امام که آقا مصطفی را «داداش» خطاب میکردند او هم عادت کرده بود همسرش را این گونه خطاب و حتی بعد از فقدان چنین یاد کند.
با این که عروس ارشد امام اهل مصاحبه با رسانهها نبود، اما برای اولین بار اول آبان ۱۴۰۰ و به مناسبت چهلوچهارمین سالگرد درگذشت مشکوک سید مصطفی خمینی گفتوگویی با او منتشر شد که بسیار مورد توجه قرار گرفت خصوصا جاهایی که حکایت از نگاه امروزین آقا مصطفی خمینی داشت و تصویر متفاوتی از فرزند فقید امام ترسیم میکرد.
درباره فرزندان چنین گفته بود: «خدا چهار فرزند به من داد که دو تا از آنها از دنیا رفتند و الان تنها حسین و مریم برای من باقی ماندهاند. هر دو دختر بودند و یکی در ایران و یکی در نجف از دنیا رفت. اولی چند روز بعد از به دنیا آمدن از دنیا رفت و علتش هم این که اوضاع ما در آن ایام به خاطر مسائل انقلاب خیلی ناجور و نامناسب و دگرگون بود و در همان ایامی که تازه این دختر به دنیا آمده بود، نیروهای دولتی وارد منزل ما شدند و هول و هراس ایجاد کردند و حال خود من خیلی بد و خراب بود و شاید این بچه بر اثر همان مسائل مُرد و از دنیا رفت.
دومی هم بلافاصله بعد از تولد و بر اثر یک بیماری کشنده از دست رفت؛ البته برخی به من میگفتند که این فرزندم، پسر بوده ...»